صفحات پاپ آپ

تا توانی رفع غم از چهره ی غمناک کن

در جهان گریاندن آسان است

اشکی پاک کن

ای ستاره ها که بر فراز آسمان

 با نگاه خود اشاره گر نشسته اید

ای ستاره ها که از ورای ابر ها

بر جهان ما نظاره گرنشسته اید

اری این منم که در دل سکوت شب

نامه های عا شقا نه پاره می کنم

 ای ستاره ها اگر به من مدد کنید

دامن از غمش پر از ستاره می کنم

با دلی که بویی از وفا نبرده است

جور بیکرانه و بهانه خوشتر است

در کنار این مصاحبان خودسند

ناز و عشوه های زیرکانه خوش تر است

ای ستاره ها چه شد که در نگاه من

دیگرآن نشاط و نغمه و ترانه مرد

 ای ستاره ها چه شد شد که بر لبان او

آخر آن نوای گرم عاشقانه مرد

جام باده سرزنگون و بسترم تهی

سر نهادم بروی نامه های او

سر نهاده ام که در میان این سطور

جستجو کنم نشانی از وفای او

ای ستاره ها مگر شما هم آگهید 

از دو رو یی و جفای مردمان خاک

کاین چنین به قلب آسمان نهان شدید

ای ستهاره ها ستاره های خوب و پاک

من که پشت پا زدم به هر چه هست و نیست

تا که کام او ز عشق خود روا کنم

لعنت خدا به من اگر به جز جفا

زین سپس به عاشقان با وفا بکنم

ای ستاره ها که همچون قطره های اشک

سر به دام نسیاه شب نهاده اید

ای ستاره ها کز آن جهان جاودان

روزنی به سوی این جهان گشاده اید

رفته است و مهرش از دلم نمی رود

ای ستاره ها چه شد که او مرا نخواست ؟

ای ستاره ها ستاره ها ستاره ها

پس دیار عاشقان جاودان کجاست ؟

عروسکی می خواستی رو طاقچتون بکاریش

وقتی بازیت تموم شد کنج اطاق بذاریش

دیگه برای بازی اطاق تو شلوغه

عروسکا بدونید که عاشقی دروغه

تو به دلبری و شوخی دل اگر چنین ربایی

نه گمان برم که یابد زتو بیدلی رهایی

بتو آنزمان که دادم دل از این نبودم آگه

که تراست خوی و عادت چو زمانه بیوفایی   

نه دل مرا دهی باز و نه کام او برآری

به کدام زهره گویم که تو چنین چرایی

ز تو هر جفا که دیدم زفا به جان خریدم

به امید آنکه شاید نکنی زمن جدایی

تو بمن گر آشنایی نکنی گنه نداری 

 گنه از من است که اول به تو کردم آشنایی             

به نیاز و عجز ما بنگر و کبر و ناز چندین

مکن ار چه زیبد از تو همه ناز و کبریایی

نظر از تو برنگیرم که نباشدت نظیری

نه به ناز و دلفریبی نه به حسن و دلربایی

شب قدر هیچ دانی ز شبان کدام باشد

 بود آن شبی که از مهر تو از درم درایی

بکسی فتاده کارم که ببسته عهد و پیمان

 که ز کار مستمندان نکند گره گشایی

بدرون کعبه دل صمد و صنم نگنجد

 زخدا چه میزنی دم تو که طالب هوایی

                     دگران غزلسرایند لطیف و نغز لیکن

                  بتو ختم گشته "عبرت" روش غزلسرایی

                             بهانه  

تنها بهانه واسه بودنم تو بودی            

ولی این دلو تو آخر زدی و یه جور شکوندی

یه جوری رفتی که تنها اسم تو مونده تو ذهنم   

یه جوری پاییز شده تو باغ سبز سرنوشتم

من اگه یه روز برای قلب پاک  تو می مردم

بدون اینو که یه روزی گول اون نگاتو خوردم

فکر می کردم که همیشه تو فقط برام می مونی         

ولی افسوس که تو حتی نتونستی قدر بدونی

می دونم یه روز می یای که دیگه خیلی خیلی دیره       

نکنه یه وقت دلت از طرز نگاه من بگیره

اگه دوستت نمی داشتم که به پات من نمی موندم     

همیشه ترانه ها رو واسه چشمات نمی خوندم

ببین اما تو چه کردی با دل ساده و پاکم                  

آخه چه جوری می گفتم که بدون تو هلاکم

تو نخواستی که بفهمی ولی این یه اعترافه                

یه جوری نبودن تو کرده این دل رو کلافه

حالا هم فقط برات می کنم همین دعا                         

الهی خوشبخت بشی مثل  کل عاشقا 

                                برای آخرین بار

برای آخرین بار با یک نگاه تبدار            

با التماس و خواهش خواستم بمونی تو یار

برای آخرین بار دست منو گرفتی         

سرت رو شونه من بی من ، تو جون گرفتی

به تو گفتم بمون تا برای تو بسازم                

توی دنیا یه قصری پر یاقوت و ابریشم

فقط یه بار تو دنیا تو رو دیدم تو ابرا           

دلم همیشه می گفت نمی رسی به ابرا

برای آولین بار دلم گرفت و شکست           

ولی به روش نیاورد اونیکه اونو شکست

دلم اینجا غریبه توی سینه اسیره                  

نمی رسه به آخر اینم یه نوع تقدیره

برگشتی گفتی بمون برای آخرین بار

اما دلم مرده بود برای آخرین بار